Een voorstelling met een heel groot hart!

Impressie van Altijd Kerstmis (door Elisabeth Morrhey)

Altijd Kerstmis voelt als een productie met een heel groot hart. Als "Joy to the world" speelt, vergeet ik de tijd, vergeet ik dat het zomer is, en voel ik verbondenheid zoals ik die alleen van Kerstmis ken.

De spelers komen van binnen en buiten Paspoel en zijn dus geen getrainde acteurs, maar ze hebben zo veel persoonlijkheid! In het stuk over hun droomdagen is de herkenbaarheid af te meten aan het gegniffel in het publiek. De spelers vertellen elk hoe hun ideale dag eruit zou zien, om er dan op terug te komen met de werkelijkheid: Nee, de bezem gaat niet in mijn plaats werken, de bezem ligt gebroken in de kast.

Er kan veel gelachen worden, maar het gaat ook over echte problemen. Op de vraag ‘wat zou jij veranderen in de wereld?’ komen antwoorden van ‘dat alle regen verandert in snoepjes’ over ‘nooit meer rugpijn’ tot ‘vertrouwen in de liefde’ en ‘nergens meer oorlog’. De geweldige diversiteit van de spelers is misschien de grootste kracht van Altijd Kerstmis.

Elke speler krijgt een moment in de spotlight. Ieder vertelt een stukje van zijn verhaal, geeft een stukje van zichzelf aan het publiek. Zo vertelt iemand hoe haar vader haar altijd zei dat ze haar plan moest leren trekken, en hoe ze zich nu realiseert dat hij gelijk had. Een jongen kan niet stoppen met roepen: ‘Ik wil een succesvolle tijd in het middelbaar!’ Het mooiste aan alle verhalen is dat iedereen achteraf wordt geholpen door de medespelers. Gewoon schreeuwen kan al helpen, maar wat nog meer helpt is een knuffel.

Eindigen doen ze door te tonen dat ze elkaar kennen. Doorheen de voorstelling heeft elke speler zijn kenmerkende beweging. Aan het eind doet iedereen elke beweging. Eén beweging is klappen, en het klappen springt spontaan over op het publiek, dat een staande ovatie geeft die maar blijft duren. Want wat hebben ze dat applaus verdiend!