Weet je nog?

Mona trekt gedurende één week de Tongerse straten in met de vraag ‘Weet je nog?’ Ze spreekt passanten aan en vraagt hen aan welke persoon ze deze vraag zouden willen stellen. Iemand die hen nauw aan het hart ligt, iemand die ze missen of iemand met wie ze ooit één enkel moment deelden. Van die herinneringen maakt ze steeds een gedicht, dat ze naar de twee personen die de herinnering met elkaar delen opstuurt.

“Voor mij zijn herinneringen enerzijds een veilige haven in de tijd, waar ik wanneer ik maar wil naar kan terugkeren. Anderzijds ben ik me ervan bewust hoezeer de tijd met die herinneringen aan de haal gaat: in welke mate zijn mijn herinneringen verhalen die met de tijd met mij zijn meegegroeid, gekleurd door wie ik ben geworden en wat ik wil onthouden? In dat licht is de vraag Weet je nog? voor mij dubbel: het is in eerste instantie een melancholische vraag die doelt op een gemeenschappelijk verleden, maar tegelijk zit er een grote onzekerheid in: 'Herinner jij je het zoals ik het me herinner?' Die dubbele connotatie vind ik erg boeiend en bewijst voor mij hoe belangrijk het is om die vraag ('Weet je nog?') te blijven stellen.”

Mona Thijs