“Het belangrijke aan het idee van de kist is dat je iets dat belangrijk is voor jou wil achterlaten.”

interview met Elke Janssen over De kist die de TIJD overleeft (door Elisabeth Morrhey)

 

Vanaf vandaag tot en met 11 augustus kunnen bezoekers elke dag in een bijzondere kist een voorwerp achterlaten waarvan zij zouden willen dat het de tijd overleeft.

Elke: Ik zit ook in de begrafenissector. Bijna altijd liggen er mensen in een kist die je begraaft. Door de tand des tijds zullen de lichamen vergaan, maar de herinnering blijft en de overledenen blijven aanwezig in de verhalen die verteld worden. Op gelijkaardige wijze kunnen mensen op MoMeNT een voorwerp achterlaten in de kist waarvan ze hopen dat het de tand des tijds zal doorstaan. Het belangrijke aan het idee van de kist is dat je iets dat belangrijk is voor jou wil achterlaten. Dat kan een heel persoonlijk ding zijn, of iets dat symbool staat voor iets van jou. Het voorwerp kan een briefje zijn met een paar woorden op, maar het kan even goed een zakdoek zijn die je ooit van je bomma gekregen hebt. Je laat het achter in de kist en je hoopt, door het achter te laten, dat het ooit nog eens bij iemand komt. Dat weet je niet zeker, maar door het af te geven hoop je wel dat iemand anders er iets aan heeft en iets heeft aan het verhaal achter het voorwerp. Het idee dat je iets in de grond steekt, waarvan je hoopt dat het blijft, vind ik wel mooi, want daarmee laat je ook een stukje van jezelf achter.

 

Op 13 augustus wordt de kist begraven tijdens De Ceremonie voor het einde van de TIJD.

Elke: Daardoor weet je waar jouw voorwerp is. Stel dat je er ooit opnieuw kortbij wil zijn, dan kan je het graf gaan bezoeken. Er komt ook een kunstwerk op het graf. Het wordt echt een plekje om naartoe te gaan. Stel dat het voorwerp bij je thuis zou blijven liggen, dan kijk je er misschien nooit meer naar of raak je het zelfs kwijt. Nu weet je voor altijd waar het is. De begraafplaats is ook een bewaarplaats.

 

Elke vindt het moeilijk om aan te geven welk voorwerp zij zelf in de kist zou achterlaten.

Elke: Ik denk dingen die ik geschreven heb, briefjes vooral. In brieven wordt de relatie met andere mensen duidelijk; woorden die van betekenis zijn voor mij staan daar in. Ik denk dat het eerder zoiets zou zijn dan effectief een ding. Voor mij is het belangrijk dat de gedachte dat iets ergens blijft mooi is, en dat vertaalt zich niet in een materieel iets. Een briefje kan je natuurlijk ook vastpakken, maar het gaat mij om de kracht van de woorden.

De kist die de tijd overleeft