Vader, moeder en kind vertellen hoe ze het verlies van hun zoon en tweelingbroertje proberen te verwerken. Dat doen ze in een monoloog, elk bij een ander ‘engelengraf’ op het kerkhof. Hoe verschillend hun verhalen ook zijn, toch zijn ze op een intense en gevoelige manier met elkaar verbonden. In deze voorstelling heeft Hanneke Paauwe niet alleen oog voor de donkere en zwarte kant van verlies, maar ook voor troost.
 

Een onvergetelijke theaterbeleving met een gezamenlijke maaltijd op een prachtige zomeravond!

Voor even vergeet ik dat de wereld rond is en leef ik belachelijk aan de oppervlakte. Levens rondom mij swipe ik weg op basis van uiterlijk. Karakteromschrijvingen verschijnen als ingrediënten op verpakkingen en beoordeel ik meestal als even schadelijk. Ik match met Jan en Piet, wissel wat blabla uit en word moe van lege woorden. Ik sta op het punt de app van mijn telefoon te gooien. En dan heb jij mijn aandacht.

Er is Fleur. Tinder. Thijs. Er zijn veel vragen. Hoe blijf je rechtstaan in een kromgetrokken wereld? Waarin alles wat lichtjes van de norm afwijkt, bestudeerd en bestempeld wordt door onbesmette zielen? Waarin de aarde verscheurt tussen angst en hoop? Twijfels en dromen? Geloof en onmacht? Wetenschap en spiritualiteit? Er zijn veel vragen. En dat is precies wat ons kan redden, volgens schrijfster Ine Verhaert en songwriter Sebastiaan Simoens. Met “Puzzel Mij” willen ze zekerheden doorbreken. Vanzelfsprekendheid doorprikken. Onderduiken in een wereld waarin niets nog zeker is, maar alles mogelijk.