“Vaarwel zeggen is iets moois.”

Interview met Elke Janssen over de Ceremonie voor het einde van de TIJD (door Elisabeth Morrhey)

Tien dagen lang stond er in het Stadhuis een kist waarin mensen voorwerpen konden achterlaten waarvan zij zouden willen dat die de tijd overleven. Op de laatste dag van het MoMeNTfestival worden de kist en alle voorwerpen die erin zijn achtergelaten effectief begraven. Met een ceremonie nemen we afscheid.

Elke: Het is een echte vaarweldienst met muziek en getuigenissen over tijd, waarna we in stoet naar het oude kerkhof gaan om de kist te begraven. Het is een vaarwel aan het MoMeNTfestival 2023, aan momenten die voorbij zijn. Misschien sluiten sommige mensen ook een deeltje af met het voorwerp dat ze in de kist legden. Misschien geeft het ook hoop voor de tijd die komt.

Elke zegt bewust ‘vaarwel’ en niet ‘afscheid’.

Elke: ‘Afscheid’ vind ik niet zo'n mooi woord, nogal hard. Maar vaarwel zeggen vind ik iets moois, want in het woord ‘vaarwel’ zit ook de boodschap: 'ik hoop dat hij/zij wel vaart'. Ik vind het belangrijk om vanuit die insteek te vertrekken.

In haar dagelijkse leven is Elke ook ceremoniemeester, maar bij deze dienst is het geen mens die ze begraaft.

Elke: Normaal doe ik doodnormale diensten, begrafenissen, maar nu wordt het een theatrale beleving van de afgelopen tien dagen. Dat is anders, want er ligt geen persoon in de kist maar voorwerpen. Ik zal pas achteraf weten hoe het voelt om dat doen, om te kijken naar een andere insteek van het ritueel ‘begraven’. Misschien kijk ik achteraf wel anders naar het begraven van mensen.